Zo had ik me het een paar maanden geleden niet precies voorgesteld, toen ik verheugd mijn handtekening zette bij de Kamer van Koophandel. Middenin deze bizarre periode waarin we met z’n allen verzeild zijn geraakt krijgt mijn eigen bedrijf een smoel en gaat mijn site online.
Ik twijfelde tot vanmorgen hoe ik het aan moest pakken. Gewoon maar een beetje terloops aankondigen? “Oh ja, mijn website is er, kijk er maar eens naar. Als je wilt hoor. Je hebt misschien wat anders aan je hoofd nu.”
Maar dat is toch niet hoe ik het echt wil. Want wat ik echt wil is een groot gat in de lucht springen. De straat op rennen en luidkeels roepen: heb je het al gezien, mijn site is live! Het kind is geboren, het ei is gelegd.
Mijn eigen bescheidenheid zal best een rol spelen. Mezelf op de voorgrond zetten, daar ben ik niet per se goed in. Liever help ik daar een ander mee. Door persoonlijke verhalen te schrijven, door mee te denken hoe een belangrijke boodschap verteld kan worden. Een goed gesprek, doorvragen tot het naadje en dan een mooi verhaal vertellen. Dat is wat ik goed kan en dat is wat ik graag doe.
Zojuist heb ik bij de bakker (grote plakkaten op de winkeldeur: ‘doe uw bestelling in onze webshop’, ‘maximaal 4 klanten in de zaak’ en ‘houd 1,5 m afstand’) een paar heerlijke appelpunten gehaald, zodat we vanavond bij de koffie iets kunnen vieren. Ja, het is de geboortedag van ons mam, die we met een lekker taartje graag blijven gedenken. En ja, het is de geboortedag van mijn site. En dat is zeker het vieren waard. Dus lieve mensen, bewonder het kind en vertel me wat je ervan vindt:
www.carla-jacobs.nl
Het ziet er prachtug uut. Goed gestyled. Mooie kleuren gebruikt. Geeft rust en werkt uitnodigend. Heel veel succes en hoop dat veel mensen bij je aankloppen. Ik heb een prettige ervaring.
Dank je wel Jos!